Unijna emerytura

Natomiast członkowie rodziny osoby otrzymującej emeryturę lub rentę albo emerytury lub renty na podstawie ustawodawstwa jednego lub kilku Państw Członkowskich, którzy zamieszkują na terytorium innego Państwa Członkowskiego niż to, w którym zamieszkuje uprawniony, są uprawnieni do otrzymywania świadczeń rzeczowych od instytucji miejsca zamieszkania członków rodziny, zgodnie z przepisami stosowanego przez nią ustawodawstwa, w zakresie, w jakim emeryt lub rencista jest uprawniony do świadczeń rzeczowych na podstawie ustawodawstwa Państwa Członkowskiego.

Pracownik przygraniczny, który przechodzi na emeryturę, jest uprawniony w przypadku choroby do dalszego uzyskiwania świadczeń rzeczowych w Państwie Członkowskim, w którym ostatnio wykonywał pracę najemną lub pracę na własny rachunek, w zakresie, w jakim jest to kontynuacja opieki, która zaczęła się w tym Państwie Członkowskim. Określenie „kontynuacja opieki” oznacza dalsze badanie, diagnozowanie i leczenie choroby.

Warto jeszcze nadmienić, że emeryt lub rencista, który w okresie pięciu lat poprzedzających datę uzyskania emerytury lub świadczenia z tytułu inwalidztwa wykonywał pracę najemną lub pracę na własny rachunek przez co najmniej dwa lata jako pracownik przygraniczny, jest uprawniony do świadczeń rzeczowych w Państwie Członkowskim, w którym wykonywał taka pracę jako pracownik przygraniczny.

Przepisy UE dotyczące koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego nie zastępują krajowych systemów zabezpieczenia społecznego jednym systemem europejskim. Celem przepisów UE w tej dziedzinie jest więc koordynacja krajowych systemów zabezpieczenia społecznego, a nie ich ogólna harmonizacja unijna.
 
Podstawa prawna:
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) nr 883/2004 i 987/2009 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego Dz.UrzUEL.2004.166.1  

Przemysław Gogojewicz

Specjalista w zakresie prawa pracy i ubezpieczeń społecznych
www.gogojewicz.com