Identyczne świadczenia można uzyskać z tytułu choroby zawodowej. Należy jednak pamiętać, że
składając wniosek o przyznanie świadczenia z tytułu choroby zawodowej konieczne jest przedłożenie decyzji państwowego inspektora sanitarnego, w której będzie stwierdzona choroba zawodowa. Wysokość świadczenia z tytułu wypadku zależy od wysokości zarobków i stażu pracy.
Co ważne, ubiegając się o zwykłą rentę, musimy udowodnić co najmniej pięcioletni okres składkowy i nieskładkowy. Natomiast w przypadku rent wypadkowych świadczenie to przysługuje osobie, która uległa wypadkowi nawet w pierwszym dniu swojej pracy.
Jakie dokumenty?
Podstawowym dokumentem, jaki trzeba złożyć ubiegając się o rentę z tytułu wypadku przy pracy jest protokół ustalania okoliczności i przyczyn wypadku. Dokument ten wystawia pracodawca. Do tego wniosku należy również dołączyć zaświadczenie o stanie naszego zdrowia na druku N-9.
Pracodawca powinien też załączyć
wszelkie inne dokumenty dotyczące samych okoliczności zdarzenia. Jeżeli organ rentowy uzna, że są to dokumenty niewystarczające, bądź istnieje jakaś niejasność, zawsze może od zakładu pracy lub osoby zainteresowanej zażądać dodatkowych wyjaśnień w celu ustalenia pełnych okoliczności wypadku.
Rentę z tytułu wypadku przy pracy oblicza się na podobnych zasadach jak rentę z tak zwanego ogólnego stanu zdrowia. Ale do rent wypadkowych jest tzw. gwarancja.
Po obliczeniu renty wypadkowej ZUS bada, czy alternatywny sposób nie byłby korzystniejszy dla osoby zainteresowanej. W takim razie renta z tytułu niezdolności do pracy nie może być niższa niż 80% podstawy jej wymiaru dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy, bądź 60% podstawy jej wymiaru dla osoby częściowo niezdolnej do pracy.
Osoby, które pobierają renty z tytułu wypadku przy pracy bądź chorób zawodowych mogą dodatkowo pracować, ale nie mogą zarobić więcej niż wynosi ustalony limit. W przeciwnym wypadku muszą liczyć się z tym, że
świadczenie zostanie zawieszone bądź zmniejszona zostanie jego wysokość.
Natomiast w przypadku osób, które są uprawnione do renty z tytułu choroby zawodowej lub wypadku przy pracy i jednocześnie korzystają ze świadczenia emerytalnego, pobierają te świadczenia w wysokości półtorakrotnej według schematu: 100 % emerytury i 50% renty lub 100 % renty i połowę emerytury.
Jeśli takie osoby podejmą zatrudnienie, muszą się liczyć z tym, że
wypłacie podlega tylko jedno z tych świadczeń, wyższe lub wybrane przez osobę zainteresowaną.