Niestety, bardzo często ubezpieczeni zapominają lub lekceważą potrzebę aktualizacji powyższych danych.
Komplikacje spowodowane niedopełnieniem ww. formalności ujawniają się w przypadku śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego przed uzyskaniem prawa do emerytury wypłacanej ze środków zgromadzonych w otwartym funduszu emerytalnym, który w czasie uczestniczenia w funduszu pozostawał w związku małżeńskim, który rozwiązał w drodze rozwodu.
W takim przypadku okazuje się bowiem, iż aby wypłacić środki małżonkowi zmarłego lub osobom przez niego wskazanym, należy ustalić, jaka suma w istocie podlega podziałowi. W tym celu należy przedłożyć orzeczenie o rozwodzie, którym bardzo często uprawnieni do uzyskania środków nie dysponują.
Sytuacja skomplikuje się jeszcze bardziej, jeżeli między byłymi małżonkami nie dokonano podziału majątku wspólnego, w skład którego wchodzą także środki zgromadzone w otwartym funduszu emerytalnym. Wówczas ustalenie kwoty należnej wypłaty małżonkowi zmarłego lub osób przez niego wskazanych może okazać się długotrwałe i wysoce utrudnione.
Wynika to bowiem z treści art. 126 ustawy, który wskazuje, że jeżeli małżeństwo członka otwartego funduszu uległo rozwiązaniu przez rozwód lub zostało unieważnione,
środki zgromadzone na rachunku członka funduszu, przypadające byłemu współmałżonkowi w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków, są przekazywane w ramach wypłaty transferowej na rachunek byłego współmałżonka w otwartym funduszu.
Tym samym podziałowi podlegają wyłącznie te środki, które zostały zgromadzone podczas trwania wspólności majątkowej. Ponadto, co istotne, środki przypadające byłemu małżonkowi przekazywane są na jego rachunek w otwartym funduszu emerytalnym.
Małżonkowie powinni więc porozumieć się co do podziału majątku wspólnego, a tym samym ustalić w jaki sposób dokonują podziału środków zgromadzonych na rachunku lub rachunkach (obojga byłych małżonków) w funduszu lub funduszach emerytalnych. W przypadku braku porozumienia co do podziału majątku wspólnego, konieczne będzie dokonanie sądowego podziału majątku.
Wypłata środków w wypadku śmierci uprawnionego do emerytury kapitałowej
Zgodnie z przepisem art. 20 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. nr 228, poz. 1507), po osiągnięciu 65. roku życia, nabywając prawo do emerytury kapitałowej i tym samym przystępując do funduszu dożywotnich emerytur kapitałowych, emeryt może wskazać imiennie jedną lub kilka osób uposażonych, na rzecz których po jego śmierci ma nastąpić wypłata jednorazowego świadczenia pieniężnego, zwana wypłatą gwarantowaną.
Osoba uposażona, zgodnie z dyspozycją emeryta, nabywa prawo do całości albo części wypłaty gwarantowanej, jeżeli śmierć emeryta nastąpiła w ciągu trzech lat od dnia przekazania składki do funduszu dożywotnich emerytur kapitałowych.
Brak wskazania osoby uposażonej oznacza wskazanie jako osoby uposażonej małżonka, o ile w chwili śmierci emeryta pozostawał z nim we wspólności ustawowej, a w przypadku gdy nie posiada małżonka, z którym pozostawał we wspólności ustawowej, wypłata gwarantowana wchodzi w skład spadku. Jeżeli emeryt wskazał kilka osób uposażonych, a nie oznaczył ich udziału w wypłacie gwarantowanej, uważa się, że udziały tych osób są równe.
Ponadto, emeryt może w każdym czasie zmienić poprzednią dyspozycję, wskazując inne osoby uposażone zamiast lub oprócz osób dotychczas wskazanych, jak również oznaczając w inny sposób udział wskazanych osób w wypłacie środków, albo odwołać poprzednią dyspozycję, nie wskazując żadnych innych osób.
Nieaktualizowanie powyższych danych może doprowadzić do poczucia krzywdy osób najbliższych zmarłego i doprowadzić do wypłaty środków osobom, które utraciły jego zaufanie za życia.
Mariusz Denisiuk
starszy specjalista
w Biurze Rzecznika Ubezpieczonych
Źródło: strona
Rzecznika Ubezpieczonych