W przypadku kiedy osoba zmarła pracowała nie tylko w Polsce, lecz także w państwach członkowskich Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Szwajcarii, albo ma ona prawo ubiegać się no rentę rodzinną właściwą z uwagi na ustawodawstwo każdego z Państw UE, ponieważ to w odniesieniu do tego świadczenia mają zastosowanie zasady unijnej koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego obowiązuje w Unii Europejskiej w następujących Państwach: Austria, Belgia, Bułgaria, Cypr, Czechy, Dania, Estonia, Finlandia, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Szwecja, Węgry, Wielka Brytania oraz Włochy.
Artykuł 27 rozporządzenia nr 1408/71 odnosi się jedynie do zasiłków chorobowego i macierzyńskiego przyznawanych przez właściwą instytucję w państwie pobytu rencisty lub emeryta po ziszczeniu się odpowiedniego ryzyka, i nie może wpływać na jakiekolwiek uprawnienie rencisty lub emeryta do otrzymywania, na podstawie prawodawstwa innego państwa, świadczenia o charakterze zasiłku wynikającego z uczestnictwa w dobrowolnym ubezpieczeniu na wypadek choroby.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich Walter Th. Aulich przeciwko Bundesversicherungsanstalt für Angestellte z dnia 26 maja 1976 r. Sprawa 103/75.
Zgodnie z zasadą równego traktowania, osoba korzystająca ze wspólnotowej koordynacji powinna być traktowana w każdym państwie członkowskim tak samo jak obywatele tego państwa – zarówno wtedy, gdy ubiega się o rentę rodzinną w tym państwie, jak i w trakcie pobierania już nabytego świadczenia rentowego.
Osoba, która jest uprawniona do świadczeń na podstawie ustawodawstwa dwóch lub więcej Państw Członkowskich, w tym ustawodawstwa Państwa Członkowskiego, którego terytorium zamieszkuje, i który jest uprawniony na podstawie ustawodawstwa tego ostatniego Państwa Członkowskiego, uwzględniając, w odpowiednim przypadku, przepisy art. 18 oraz załącznika VI do rozporządzenia nr 1408/71, otrzymuje, jak i członkowie jego rodziny, te świadczenia od instytucji miejsca zamieszkania i na rachunek tej instytucji, tak jak gdyby zainteresowany pobierał emeryturę lub rentę należną zgodnie z ustawodawstwem jedynie tego ostatniego Państwa Członkowskiego.
Unia Europejska nie ustanowiła dotychczas jednego ponadpaństwowego systemu zapewniającego renty rodzinne. Każde państwo członkowskie samodzielnie decyduje o tym, komu i po spełnieniu jakich warunków zapewnia się rentę w razie śmierci osoby zmarłej, pracującej i ubezpieczonej w danym państwie członkowskim.
Rentę rodzinną nabywa się oddzielnie w każdym państwie członkowskim.
Członek rodziny osoby, która pracowała i podlegała ubezpieczeniom w Polsce oraz w innych państwach członkowskich, może uzyskać rentę rodzinną zarówno w Polsce, jak również w innym państwie członkowskim, w którym osoba zmarła była uprzednio ubezpieczona, z tym zastrzeżeniem , iż w obydwu tych Państwach muszą zostać spełnione warunki wymagane do przyznania renty.