I filar – obowiązkowy dla wszystkich - to emerytura z ZUS. Tutaj trafia większa część składki, potrącanej, co miesiąc z pensji. Każdy ubezpieczony ma indywidualne konto w ZUS, na którym rejestrowana jest wartość odkładanych pieniędzy.
Niestety ta część składki nie jest inwestowana.
II filar – jest obowiązkowy dla osób urodzonych po 1 stycznia 1969 roku1. Każdy, kto podejmuje pierwszą pracę ma miesiąc czasu na zawarcie umowy z wybranym funduszem emerytalnym. Jeżeli zaniedba się ten obowiązek, najpierw ZUS wezwie daną osobę do wybrania OFE, a później, jeśli wezwanie niczego nie zmieni, ZUS wybierze OFE za nas w drodze losowania.
III filar – jest całkowicie dobrowolny. Ma stanowić uzupełnienie emerytury pochodzącej z I oraz II filaru. Obejmuje różnorodne formy oszczędzania. Do III filaru zalicza się ubezpieczenia, które mogą w przyszłości stanowić źródło dodatkowego kapitału, przeznaczonego na cel emerytalny.
Ponadto ustawodawca umożliwił oszczędzanie mające na celu zabezpieczenie przyszłej emerytury w postaci pracowniczych programów emerytalnych. W tym przypadku składkę za pracownika opłaca pracodawca.
1 Reforma emerytalna z założenia nie dotyczyła osób starszych, niż pięćdziesięcioletnie. Uznano, że na pewno nie będzie się im opłacało zapisanie do funduszu emerytalnego. Więcej informacji w artykule o OFE
Alicja Szakiel