Podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego i zasiłku wyrównawczego

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego pracownikowi, a także podstawę obliczenia zasiłku wyrównawczego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, świadczenia rehabilitacyjnego i zasiłku wyrównawczego stanowi wynagrodzenie pracownika, tj. przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe lub wypadkowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe.

W podstawie wymiaru nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo (wypłacanych) za okres pobierania zasiłku.

W przypadku ubezpieczonych innych niż pracownicy podstawę wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego stanowi przychód za okres 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.

Za przychód uważa się kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe lub wypadkowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej:

• 18,71% podstawy wymiaru składki – w przypadku przychodu za okres do 30 czerwca 2007 r.,
• 15,71% podstawy wymiaru składki – w przypadku przychodu za okres od 1 lipca 2007 r. do 31 grudnia 2007 r.,
• 13,71% podstawy wymiaru składki – w przypadku przychodu za okres po 31 grudnia 2007 r.

Jeżeli okres zatrudnienia (ubezpieczenia) jest krótszy niż 12 miesięcy kalendarzowych, podstawę wymiaru ustala się z faktycznego okresu zatrudnienia (ubezpieczenia), za pełne kalendarzowe miesiące.


Poradnik ZUS