Czy umiemy liczyć swoje pieniądze? - część 2

Kontynuujemy rozważania na temat elementarnych wiadomości z zakresu inwestowania i pomnażania swoich pieniędzy.

Tym razem  zastanowimy się nad gromadzeniem kapitału na tzw. odroczoną konsumpcję, czyli okres, kiedy po osiągnięciu wieku uprawniającego do przejścia  na emeryturę (póki co 60 lat kobiety i 65 lat mężczyźni) zazwyczaj przestajemy być czynni zawodowo.

W tym okresie podstawowym źródłem dochodu staje się świadczenie emerytalne wypłacane z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (I filar)  oraz z Otwartego Funduszu Emerytalnego (II filar).

Po okresie mało realistycznych acz przyciągających swą urodą  kampanii reklamowych z emerytami pod palmami w roli głównej, wiadomo już, że emerytura z obu filarów nie przekroczy ok. 40 % ostatnich zarobków osób, których wynagrodzenie, od którego odprowadzana jest składka do ZUS,  nie przekracza  średniego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw. Oznacza to, że każda z takich osób będzie musiała zgromadzić we własnym zakresie kapitał na starość, który umożliwi jej uzupełnienie – przynajmniej w części – brakujące 60% dochodów.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że dla osób osiągających wyższe dochody – przekraczające 2,5 średniego wynagrodzenia w gospodarce, luka w dochodach - wyrażona w procentach - będzie jeszcze wyższa, ponieważ od nadwyżki wynagrodzenia ponad 2,5 tzw. średniej krajowej nie odprowadza  się  składki emerytalnej. Osoba zarabiająca 2,5  średniego wynagrodzenia w gospodarce oraz osoba zarabiająca dwa razy tyle będą miały taką samą emeryturę z I Filara i porównywalną emeryturę z II Filara.
 
Różnica wysokości emerytury z II Filara wynikać będzie z innego poziomu zwrotu (zysków) z inwestycji osiąganego przez poszczególne OFE, przy czym różnice te nie będą  powalające.

Dlatego też gromadzenie kapitału do wykorzystania w tym okresie życia stało się imperatywną koniecznością  dla każdego bez wyjątku.

Wiele osób, z którymi poruszamy ten temat, nadal przejawia niestety postawę nader niefrasobliwą sprowadzającą się do  wielce nieprecyzyjnego stwierdzenia  „trzeba będzie o tym pomyśleć”, albo odsuwają na bliżej nie określoną przyszłość dawno już spóźnioną decyzję. Nie mamy złudzeń, że jest to jeden ze sposobów na pozbycie się doradcy, tyle tylko, że my dobrze wiemy, iż klient mydli nam oczy. Niestety sam robi sobie krzywdę, bo to on będzie miał kłopoty finansowe na emeryturze, a wtedy będzie już za późno, bo doradca jak Salomon – z próżnego nie naleje.

Dlatego oświadczamy, że:

• stwierdzenie „nie stać mnie na odkładania na emeryturę” jest  nieprawdą,

a starając się okłamać doradcę, klient okłamuje sam siebie. Gdyby chciał rozwiązać swój problem zapytałby:  jak to zrobić. Niestety zazwyczaj takie pytanie nie pada, albo klient udaje, że ma „swój sposób”- co oczywiście nic nie znaczy.

Gromadzenie kapitału na emeryturę jest bezwzględną koniecznością, ponieważ:

• im jesteśmy młodsi i im dłuższy jest czas inwestowania, tym mniejsze kwoty trzeba angażować ;
• im jesteśmy starsi, tym  wyższą kwotę trzeba zarezerwować na ten cel w swoim budżecie, a wówczas faktycznie może nas na to nie stać;
• wartość realna kapitału gromadzonego na emeryturę zmienia się z czasem
• po opuszczeniu domu rodzinnego przez dorosłe dzieci, w budżecie rodzinnym nie pojawia się nagle nadwyżka finansowa;
• w starszym wieku koszty utrzymania rosną, mimo że dotychczasowe potrzeby maleją;
• osoby starsze mają inne, nowe i kosztowne potrzeby  związane z wiekiem;
• młody człowiek zawsze może dorobić, jeżeli tylko chce -  starszy człowiek bardzo chce, ale rzadko może dorobić;

Należy pamiętać, że:

• wartość realna kapitału zgromadzonego na emeryturę, maleje z czasem;
• wbrew temu, co wydaje się ludziom młodym, z wiekiem zarządzanie swoimi pieniędzmi staje się często trudnością nie do pokonania, dlatego inwestycje na emeryturę powierzajmy specjalistom;
• liczenie na pomoc finansową dzieci jest absurdem i jest niemoralne: nie ma żadnej gwarancji, że będą w stanie wspomagać rodziców – nie mają żadnej gwarancji pracy;
• żyjemy coraz dłużej i wydłuża się okres, kiedy nasza sprawność fizyczna i umysłowa staje się coraz bardziej ograniczona;
• osoba w zaawansowanym wieku nie jest w stanie zarządzać samodzielnie posiadanymi funduszami, akcjami  czy nieruchomościami lub wyprzedawać swoje mienie (nieruchomości i ruchomości) dlatego należy przewidzieć także posiadanie na emeryturze kapitału wypłacanego w formie stałej renty.

Kwoty, jakie dotychczas były i nadal są przeznaczane przez większość klientów na składki regularne w polisach wykupionych z myślą o emeryturze, świadczą o głębokim braku świadomości Polaków na temat przyszłości jaka ich czeka.

W dalszym ciągu niefrasobliwy konsumpcjonizm*  przeważa nad zapobiegliwością, przezornością i zdroworozsądkowym podejściem do własnych finansów. Nasze sugestie o konieczności racjonalnego zarządzania budżetem domowym i koniecznym ograniczeniu zbędnych wydatków  wciąż napotykają na zadziwiający opór.
Ludzie, opamiętajcie się!

Za kilka lat będzie już niestety za późno.

W kolejnym felietonie podpowiemy jak należy chwycić byka za rogi, czyli jak i kiedy zacząć oszczędzać na emeryturę i trochę matematyki finansowej dla amatorów.

A póki co odsyłamy na naszą stronę internetową http://www.agent-aviva.warszawa.pl/

Maciej Lichoński

*Wg Wikipedii Konsumpcjonizm – postawa polegająca na nieusprawiedliwionej (rzeczywistymi potrzebami oraz kosztami ekologicznymi, społecznymi czy indywidualnymi) konsumpcji dóbr materialnych i usług, lub pogląd polegający na uznawaniu tej konsumpcji za wyznacznik jakości życia.

• Oczywiście, że tak pisze bo to agent (3)
  2009-10-27 14:10 wtorek ~mt | [+] odpowiedz
  Wg. mnie to chodzi tylko i wyłącznie o nabijanie kasy pośrednikom... Jak ja patrzę, że mam pracować do 65 lat (a nie wiadomo co jeszcze wymyślą) to wiem, że statystycznie nie dożyję tego wieku.... Pr... czytaj dalej »
  Zobacz odpowiedzi (3)