Rzecznik Ubezpieczonych przeprowadzi³ analizê ogólnych warunków ubezpieczenia oferowanych przez towarzystwa z dzia³u I polis.
Jej wyniki sk³oni³y Rzecznika do wyra¿enia opinii, ¿e ogólne warunki ubezpieczenia zawieraj± postanowienia, które mog± byæ uznane za niezgodne z przepisami obowi±zuj±cego prawa.
Wed³ug RU, do charakterystycznych kwestii budz±cych w±tpliwo¶ci zaliczyæ nale¿y:
• sprzeczno¶æ postanowieñ wzorca z przepisami kodeksu cywilnego i innych ustaw,
• wystêpowanie niedozwolonych postanowieñ umownych, czyli postanowieñ naruszaj±cych prawa i interesy konsumentów us³ug ubezpieczeniowych,
• nieprecyzyjno¶æ postanowieñ wzorców, brak przejrzysto¶ci tekstu oraz wadliwo¶æ konstrukcji o.w.u. od strony formalnej.
„Z punktu widzenia ochrony interesów konsumentów us³ug ubezpieczeniowych wa¿ne jest aby wskazywane w niniejszym raporcie nieprawid³owo¶ci zosta³y przeanalizowane i mo¿liwie szybko zmienione” – g³osi sporz±dzony po analizie OWU ubezpieczeñ na ¿ycie raport Rzecznika. RU wskaza³ w nim przyk³ady nieprawid³owo¶ci w ogólnych warunkach. Jak cel raportu podano zasygnalizowanie ich rynkowi oraz sk³onienie do dalszej analizy prawnej stosowanych wzorców umownych.Dostrze¿one przez Biuro Rzecznika Ubezpieczonych nieprawid³owo¶ci w formu³owaniu postanowieñ ogólnych warunków ubezpieczenia polega³y w szczególno¶ci na:
• zastrzeganiu mo¿liwo¶ci potr±cenia raty sk³adki z kwoty ¶wiadczenia w sytuacji, gdy ubezpieczaj±cy i ubezpieczony s± ró¿nymi osobami;
• nak³adaniu dodatkowych obowi±zków na ubezpieczonego, na którego rachunek inny podmiot zawar³ umowê ubezpieczenia na ¿ycie;
• przyznaniu ubezpieczycielowi uprawnienia do odst±pienia od umowy w sytuacji podania przez ubezpieczaj±cego nieprawdziwych informacji oraz niezgodnych z ustaw± ograniczeñ odpowiedzialno¶ci ubezpieczyciela;
• wprowadzeniu mo¿liwo¶ci potr±cenia sk³adki ubezpieczeniowej w sytuacji, gdy nie zachodzi³a przes³anka jej wymagalno¶ci;
• okre¶leniu sposobu rozliczania sk³adki za niewykorzystany okres ubezpieczenia niezgodnie z ustaw±;
• wprowadzeniu notyfikacji ryzyka w czasie trwania umowy;
• zniekszta³caj±ce prawo odst±pienia od umowy ubezpieczenia okre¶lone w art. 814 § 4 k.c.;
• odwo³ywaniu siê do postanowieñ umownych, z którymi konsument nie mia³ mo¿liwo¶ci siê zapoznaæ;
• dopuszczaniu zawarcia umowy ubezpieczenia w formie umowy ramowej;
• uzale¿nianiu zawarcia umowy od wcze¶niejszej zap³aty sk³adki;
• wprowadzeniu zapisu, który zwalnia ubezpieczyciela z odpowiedzialno¶ci w przypadku, gdy wniosek o zawarcie umowy ubezpieczenia zosta³ wype³niony nieprawid³owo;
• niew³a¶ciwym okre¶leniu terminu spe³nienia ¶wiadczenia;
• skracaniu terminu przedawnienia roszczeñ;
• zastrze¿eniu prawa zmiany warunków umowy ubezpieczenia na ¿ycie z wa¿nych przyczyn;
• zastrze¿eniu prawa wypowiedzenia umowy przez ubezpieczyciela w sytuacjach wskazanych w OWU, lecz nie wymienionych w przepisach ustawy;
• wprowadzaniu obowi±zku zachowania formy pisemnej pod rygorem niewa¿no¶ci, w sytuacji, gdy przepisy nie zastrzegaj± takiej formy;
• niezgodnym z ustaw± okre¶leniu udzia³u uposa¿onego w kwocie ¶wiadczenia ubezpieczeniowego;
• nadmiernych wymogach formalnych dotycz±cych wniosku o zawarcie umowy ubezpieczenia;
• nieprecyzyjnym formu³owaniu warunków umowy, w tym definicji;
• stosowaniu postanowieñ pozostaj±cych w sprzeczno¶ci z ogólnymi zasadami prawa cywilnego oraz niedozwolonych postanowieñ umownych.
Zastrze¿enia Rzecznika Ubezpieczonych wzbudzi³ równie¿ jêzyk, jakim s± pisane OWU. Przypomnia³, ¿e ogólne warunki winny byæ pozbawione skomplikowanego s³ownictwa, za¶ u¿yte sformu³owania nie mog± budziæ w±tpliwo¶ci interpretacyjnych lub wymagaæ wyja¶niania trudnych pojêæ.
„Stronami umowy ubezpieczenia na ¿ycie s±: zak³ad ubezpieczeñ oraz ubezpieczaj±cy. Ubezpieczaj±cym jest osoba, która zawiera umowê ubezpieczenia i zobowi±zuje siê do zap³aty sk³adki ubezpieczeniowej. Ubezpieczaj±cy mo¿e zawrzeæ umowê ubezpieczenia na ¿ycie we w³asnym imieniu i na w³asny rachunek (wówczas jest on jednocze¶nie ubezpieczaj±cym i ubezpieczonym, tj. osob±, której ¿ycie lub zdrowie objête jest ochron± ubezpieczeniow±) lub na rachunek innej osoby (wówczas ubezpieczonym jest inna osoba, której ¿ycie lub zdrowie ubezpieczaj±cy uczyni³ przedmiotem ubezpieczenia). Ubezpieczenia na ¿ycie zawierane na cudzy rachunek s± obecnie bardzo popularne i stanowi± znaczn± grupê umów. W ubezpieczeniach na ¿ycie wystêpuje równie¿ instytucja uposa¿onego, którego wskazuje ubezpieczony” – podaje przyk³ad raport.
Po dokonaniu oceny wzorców umownych, w szczególno¶ci tych wprowadzonych do obrotu po 10 sierpnia 2007 r., Rzecznik Ubezpieczonych uzna³, ¿e wiele stosowanych zapisów wymaga ewidentnej zmiany, b±d¼ te¿ dopracowywania. Powo³uj±c siê na wyniki raportu stwierdzi³ równie¿, ¿e nieprawid³owo¶ci w konstruowaniu wzorców umownych w ubezpieczeniach na ¿ycie jest bardzo wiele i na pierwszy rzut oka trudno je wychwyciæ. Zdaniem Rzecznika jest ich zdecydowanie wiêcej ni¿ w przypadku OWU ubezpieczeñ maj±tkowych. „Niepokoj±ce jest tak¿e to, ¿e w¶ród tych naruszeñ odnajdujemy takie, które mog± naruszaæ ra¿±co interesy ubezpieczaj±cych i ubezpieczonych. Czêsto zdarza siê tak¿e, ¿e w jednym wzorcu jednocze¶nie wystêpuje kilka nieprawid³owych postanowieñ” – czytamy w raporcie.
Zdaniem Rzecznika Ubezpieczonych „w dalszym ci±gu ubezpieczyciele stosuj± postanowienia mog±ce mieæ negatywne skutki dla ubezpieczaj±cych i ubezpieczonych. Przejawy tego odnale¼æ mo¿na równie¿ w postanowieniach niedookre¶lonych, nieprecyzyjnych. Dostrzec mo¿na tak¿e próby wprowadzania na mocy postanowieñ umownych nieobowi±zuj±cych ju¿ zasad, które w ramach nowelizacji przepisów zosta³y przez ustawodawcê usuniête, jak równie¿ w okre¶lonych przypadkach niedostosowanie obowi±zuj±cej terminologii i stosowanie pojêæ u¿ywanych w poprzednio obowi±zuj±cym stanie prawnym.”
Rzecznik zapowiedzia³ równie¿, ¿e wyniki analiz wzorów umów sk³aniaj± go do kolejnych wyst±pieñ do zak³adów ubezpieczeñ dzia³u I o modyfikacjê tre¶ci wzorców, maj±c± na celu dostosowanie ich do obowi±zuj±cych regulacji prawnych. Z zadowoleniem powita³ równie¿ z³o¿one przez ubezpieczycieli deklaracje dokonania szczegó³owej analizy i zmian w stosowanych wzorcach umownych.
¬ród³o: Gazeta Ubezpieczeniowa/ Biuro Rzecznika Ubezpieczonych
JT