27 stycznia br., na wniosek Polskiej Izby Ubezpieczeń odbyło się kolejne posiedzenie Grupy Roboczej ds. Przeglądu Prawa Ubezpieczeń Gospodarczych Rady Rozwoju Rynku Finansowego przy Ministrze Finansów. Posiedzenie poświęcone było głównie problemom prawnym związanym z funkcjonowaniem na rynku tzw. produktów strukturyzowanych.

Przedmiotem obrad grupy były następujące zagadnienia:

1. Uznawanie instrumentów strukturyzowanych (jak np. depozytów i obligacji strukturyzowanych) jako aktywów stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. Izba stoi na stanowisku, iż instrumenty te mieszczą się w ustawowych aktywach stanowiących pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych. Przedstawiciele Komisji Nadzoru Finansowego prezentowali w tym względzie nieco inny pogląd, a mianowicie, że na zaliczenie tych instrumentów do takich aktywów wymagana jest indywidualna zgoda organu nadzoru. Kwestia ta będzie przedmiotem dalszych dyskusji w ramach nowelizacji ustawy o działalności ubezpieczeniowej.

2. Zakres obowiązków informacyjnych zakładów ubezpieczeń działu I prowadzących ubezpieczenia w grupie 3. Komisja Nadzoru Ubezpieczeń i Rzecznik Ubezpieczonych są za zmianą artykułu 13 ustawy o działalności ubezpieczeniowej, prowadzącą do rozszerzenia obowiązków zakładów ubezpieczeń w tym zakresie. Polska Izba Ubezpieczeń jest przeciwna takim zmianom. Izba przekazała, iż w końcowej fazie prac są wypracowywane wspólnie przez Izbę i Związek Banków Polskich „Dobre praktyki na polskim rynku bancassurance w zakresie ubezpieczeń ochronnych powiązanych z produktami bankowymi”. Jednocześnie Izba wyraziła wolę dalszych wspólnych prac ze Związkiem Banków Polskich nad wypracowaniem zasad dobrych praktyk obejmujących wszystkie rodzaje produktów bankowo-
ubezpieczeniowych sprzedawanych w ramach bancassurance. Wdrożenie Dobrych praktyk powinno rozwiązać problem właściwego informowania klientów o nabywanych produktach ubezpieczeniowych. Następnie zostanie przeanalizowana skuteczność wdrożonych Dobrych praktyk oraz zostanie przeanalizowana ewentualna potrzeba zmiany zapisów aktualnie obowiązującego art. 13 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. Jednocześnie Izba stwierdziła, że zmiana tego artykułu wymaga kompleksowego podejścia, w tym sprawdzenia jego zgodności z dyrektywami UE.

3. Zmiana w załączniku do ustawy o działalności ubezpieczeniowej nazwy grupy 3 w dziale I. Propozycję tej zmiany zgłosiła Komisja Nadzoru Finansowego. Polska Izba Ubezpieczeń zajęła stanowisko, aby nie dokonywać takiej zmiany. Przedstawiciel Rzecznika Ubezpieczonych poprosił o czas na konsultacje potrzebne do zajęcia stanowiska w tym temacie.

4. Gwarancje prawne dla ubezpieczonych w przypadku upadłości zakładu ubezpieczeń prowadzącego ubezpieczenia na życie. Przedstawiciel UFG stwierdził, iż aktualne regulacje prawne nie określają zasad ustalania wierzytelności ubezpieczonego w przypadku upadłości takiego zakładu. Izba stanowczo nie zgodziła się z takim poglądem, uważając, że nie ma aktualnie powodów, które skłaniałyby do stwierdzenia braku bezpieczeństwa finansowego zakładów ubezpieczeń i ich klientów. Zwróciła jednocześnie uwagę na trudność tej problematyki oraz na ewentualne koszty dla zakładów ubezpieczeń związanych z dodatkowymi gwarancjami. Jednocześnie poinformowała, że Komisja Ubezpieczeń na Życie zajmie się przeglądem prawa w tym zakresie i przedstawi rozwiązania – o ile takie są - w tym względzie w innych krajach Unii Europejskiej oraz w jakim stopniu mogą one być zaadaptowane do polskiego prawodawstwa ubezpieczeniowego.

Komentarz:

Samorząd ubezpieczeniowy nie jest zadowolony z proponowanych przez nadzór finansowy zmian. Zwiększenie obowiązków informacyjnych zmusiłoby ubezpieczycieli do bardzo szczegółowego przedstawiania sowich produktów. Na pewno zaszkodziłoby to niekiedy sprytnie skonstruowanym kampaniom reklamowym. Doprowadziłoby to też do możliwych konfliktów z nadzorem oraz możliwych kar. Jednak w tej kwestii KNF ma poparcie Rzecznika Ubezpieczonych, który jest zaniepokojony ilością skarg tycząca się właśnie złej i niepełnej informacji dla klientów. Tak zwane „dobre praktyki” na rynku bancassurance nie nakładają na Towarzystwa żadnych dodatkowych obowiązków. To raczej dżentelmeńska umowa, która w łatwy sposób może być nie przestrzegana. PIU nie podoba się propozycja KNF, by instrumenty strukturyzowane zaliczać do rezerwy techniczno – ubezpieczeniowej towarzystwa dopiero po indywidualnej zgodzie nadzoru. KNF wyraża w ten sposób swój lęk o kondycję krajowych ubezpieczycieli. Przypomnijmy, że w zeszłym roku nadzór miał zastrzeżenia co do wartości rezerw kilku towarzystw. Zdaniem PIU tak ścisła kontrola KNF byłaby po prostu kolejnym ograniczeniem graczy na rynku ubezpieczeniowym. Rozmowy nad ustaleniem kompromisu zadowalającego wszystkie strony wciąż trwają.

Źródło: Komunikat prasowy PIU

Jakub Tabisz